Modlitewnik na czas peregrynacji Wizerunku z Manoppello

Sam Pan Jezus objawił św. Gertrudzie nabożeństwo do Jego Przenajświętszego Oblicza i obdarzył je wielkimi obietnicami, o których przeczytamy poniżej: 

1) Osoby praktykujące nabożeństwo do Świętego Oblicza, otrzymają za życia wewnętrzne i stałe światło, a po śmierci będą jaśnieć w niebie szczególniejszą światłością. 
2) Ci, którzy wpatrują się w rany Mego Oblicza na ziemi, wpatrywać się Weń będą w niebie, na jaśniejące chwałą. 
3) Ci, którzy czcić będą Święte Oblicze Moje w duchu zadośćuczynienia, dopełnią tego, co uczyniła św. Weronika. Stosownie, z jaką gorliwością czcić będą znieważone Me Oblicze przez bluźnierców, tak samo będę czuwać nad ich obliczem przez grzechy oszpeconym. Boskie Oblicze Moje jest formą bóstwa, która przywraca duszom podobieństwo Boże. 
4) Co do tych, którzy mową, modlitwą albo pismem będą bronili sprawy Mojej, ja także będę ich bronił przed Szatanem i udzielę im szczególnych łask. 
5) Będę ich bronił od nieprzyjaciół. 
6) Będę ich ochraniał od nieszczęść i złych przygód. 
7) Zapewnię im wytrwanie do końca. 
8. Gdy ofiarują Ojcu Mojemu i Mojej Matce zadośćuczynienie za znieważone Moje Oblicze, wyproszą nawrócenie wielu grzeszników. 
9) Tak samo, jak w jakimś królestwie, posiadając monetę, za noszenie w duszy drogocennego wyobrażenia Najświętszego Oblicza otrzyma się w tym życiu wszystko, co konieczne do zbawienia. 
10) Przez to Święte Oblicze będą działać cuda. 
12) Przez Święte Moje Oblicze otrzymasz zbawienie wielu grzeszników. Przez to ofiarowanie nic nie będzie ci odmówione.

O teologii Bożego Oblicza czytaj: TUTAJ

Jeden z wierszy św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza:

Święte Oblicze mojego Pana, 
Blaskami wiedziesz mnie swymi… 
Gwiazdo cudowna, umiłowana, 
Tyś mi jest niebem na ziemi! 
Ja z Twych kochanych oczu, zroszonych 
Potokiem łez, zbieram czary, 
I ślę uśmiech oczu łzą pokrytych, 
Gdy Twe rozważam ofiary. 

By Cię pocieszyć, tchnieniem radości, 
Chcę zapomniana żyć w cieniu, 
A choć ukrywasz Boskie piękności, 
Widzę je i w utajeniu — 
Wciąż, biec chcę do Twej światłości! 

Twoja Twarz święta jest mą Ojczyzną, 
Królestwem zaczarowanym, 
Roześmianych kwiatem łąk podobizną, 
Światłem jutrzenki różanym. 
I jak lilia, Twoje Oblicze 
Roztacza nieznane wonie, 
Duszy wygnanej daje słodycze, 
Pokojem wieńczy skronie! 

Tyś jest słodkością, Tyś jest wytchnieniem, 
Czarownym dźwiękiem mej liry, 
Ach, Tyś jest duszy mojej zbawieniem, 
Cudowną rośliną mirry, 
Ukrytą pod serca tchnieniem! 

Skarb mój jedyny — święty, Twarz Twoja 
Nie żądam więcej niczego: 
Tylko niech przy Niej trwa dusza moja 
I bliżej będzie Ducha Twego! 
Wykuj w mym sercu tak, jak w marmurze, 
Twą cudną i niepojętą 
Twarz — a dusz ludzkich złożę Ci kruże 
I wkrótce stanę się świętą! 

Tym żniwom, Panie, bym podołała 
I plon złożyła Ci czysty, 
Spraw, by Twym ogniem dusza pałała! 
A kiedyś, Twój wiekuisty 
Boski znak otrzymała. 

12 sierpnia 1895