Sobota, 7 Października : Prudencjusz

Ukaż się, słodkie dziecię,
wydane na świat przez najbardziej dziewiczą matkę,
która rodzi, nie znając męża.
Ukaż się, Pośredniku w Tych dwóch naturach.

Choć urodzony w czasie, z ust Ojca,
poczęty Jego słowem (Łk 1,38),
wcześniej już mieszkałeś w łonie Ojca (J 1,2)
Ty, przedwieczna Mądrość (1Kor 1,24).

Jesteś Mądrością, która wszystko stworzyła (Prz 8,27),
niebiosa, światło i wszelką rzecz.
Jesteś potężnym Słowem, które uczyniło wszechświat (Hbr 1,3),
bo Słowo jest Bogiem (J 1,2).

Nakazawszy bieg wieków
i ustanowiwszy prawa wszechświata,
ten Rzemieślnik świata, budowniczy,
przebywał w łonie Ojca.

Ale kiedy upłynął czas,
tysiące lat,
zstąpiłeś, by nawiedzić
ten świat, od tak dawna grzeszny…

Chrystus nie mógł znieść upadku
błądzącego ludu.
Nie mógł się pogodzić, że jedyne dzieło Ojca,
zagłębiało się w niebyt.

Przybrał śmiertelne ciało,
aby zmartwychwstanie naszego ciała
rozerwało kajdany śmierci
I poprowadziło nas do Ojca…

Czy czujesz, szlachetna Dziewico,
mimo bolesnego przeczucia,
jak bardzo te chwalebne narodziny
pomnażają blask twego dziewictwa?

Twoje czyste łono zawiera błogosławiony owoc,
który napełni radością wszelkie stworzenie.
Przez ciebie rodzi się nowy świat,
świtanie dnia lśniącego jak złoto.