Czwartek, 25 Lipca : Św. Grzegorz Wielki

Ponieważ świętujemy dzisiaj męczennika, bracia, powinniśmy poczuwać się do formy cierpliwości, którą praktykował. Jeśli bowiem staramy się z pomocą Pana zachować tę cnotę, uda nam się otrzymać palmę męczeństwa, chociaż żyjemy w pokoju w Kościele. Ponieważ są dwa rodzaje męczeństwa: jedno polega na dyspozycji ducha, a drugie dorzuca do tej dyspozycji akty zewnętrzne. To dlatego możemy być męczennikami, nawet jeśli nie umrzemy od miecza kata. Umrzeć z ręki prześladowców to męczeństwo w działaniu, w swojej widzialnej postaci; znosić obrazy, kochając tego, który nas nienawidzi, to męczeństwo w duchu, w ukrytej formie.
Że istnieją dwa rodzaje męczeństwa, jedno ukryte, a drugie jawne, Prawda to potwierdziła, pytając synów Zebedeusza: „Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić?” A gdy oni odpowiedzieli:„Możemy”, Pan natychmiast powiedział: „Kielich mój pić będziecie”. Co powinniśmy innego zrozumieć przez ten kielich, jeśli nie cierpienia Męki, o której jest powiedziane: „Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich” (Mt 26,39). Synowie Zebedeusza, Jakub i Jan, nie umarli obaj w męczeństwie, a jednak zapowiedziano im, że będą pili z tego kielicha. Chociaż Jan nie umarł jako męczennik, był nim jednak, ponieważ swoich cierpień nie doznał w ciele, ale wycierpiał je w duchu. Wnioskujemy zatem z tego przykładu, że także i my możemy być męczennikami, nie idąc pod miecz, jeśli zachowujemy cierpliwość w naszej duszy.