Piątek, 23 Sierpnia : Bł. Jan van Ruusbroec

Pierwszą formą niebiańskiej pieśni jest miłość do Boga i bliźniego, a Bóg Ojciec posłał swego Syna, aby nas tego nauczył. Kto bowiem nie zna tego sposobu, nie może wejść do chóru niebieskiego, ponieważ nie ma ani wiedzy, ani ozdoby, i dlatego będzie musiał pozostać na zawsze na zewnątrz. […]
Kochać Boga i kochać bliźniego z myślą o Bogu, ze względu na Boga i w Bogu, jest rzeczywiście najwznioślejszą i najradośniejszą rzeczą, jaką można śpiewać w niebie i na ziemi. Sztuka tej pieśni i nauka o niej są dane przez Ducha Świętego. Chrystus, nasz śpiewak i chórmistrz, śpiewał od początku i na zawsze będzie śpiewał dla nas pieśń wierności i niekończącej się miłości. Wtedy my wszyscy, z całą naszą mocą, będziemy śpiewać za Nim, zarówno tutaj na dole, jak i pośród chóru Bożej chwały.
Miłość jest bowiem korzeniem i przyczyną wszelkiej cnoty wewnątrz, a ozdobą i prawdziwą ozdobą wszystkich dobrych uczynków na zewnątrz. Żyje ona sama z siebie i jest swoją własną nagrodą. W swoich działaniach nie może się mylić, ponieważ zostaliśmy poprzedzeni przez Chrystusa, który nauczył nas miłości i który żył w miłości, całym sobą. Dlatego musimy Go naśladować, jeśli chcemy być z Nim błogosławieni i otrzymać zbawienie.
Jest to pierwszy sposób niebiańskiej pieśni, której Mądrość Boża uczy wszystkich swoich posłusznych uczniów za pośrednictwem Ducha Świętego.