Wszyscy, którzy w Chrystusa Jezusa wierzymy, nazywamy się „żywymi kamieniami”, zgodnie ze słowami Pisma: „Wy bowiem jesteście żywymi kamieniami, budowani jako duchowa świątynia, aby stanowić święte kapłaństwo dla składania duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa” (1P2,5).
Gdy idzie o zwyczajne kamienie, wiadomo, iż w fundament kładzie się najpierw te, które najbardziej trwałe są i mocne, po to, aby im można było powierzyć i na nich oprzeć ciężar całej budowli. Kolejne kamienie, gorszej jakości, są układane na nich i tak kolejno, według jakości kamieni, aż do dachu. Trzeba zrozumieć, że podobnie dzieje się z żywymi kamieniami; niektóre z nich są fundamentem naszej duchowej budowli. Kto to taki? Apostołowie i prorocy. Naucza bowiem sam święty Paweł: „Zbudowani na fundamencie Apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus” (Ef 2,20).
Słuchaczu mój! Abyś jak najlepiej przygotował się do budowania tej świątyni, abyś stał się kamieniem położonym w pobliżu fundamentu, pamiętaj, że fundamentem budowli, o której mówimy, jest sam Jezus Chrystus. Tak właśnie mówi Apostoł Paweł: „Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego, jak ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus” (1 Kor 3,11). Szczęśliwi, którzy na tak wspaniałym fundamencie budują prawdziwie święte przybytki.
Live a Reply